Op Frikandellendag staat de populaire snack volop in de schijnwerpers. Maar wat gaat er nu werkelijk in een klassieke frikandel? Twan Jacobs van diepvriesproducent Beckers biedt duidelijkheid en rekent af met hardnekkige misverstanden.
Mythes en realiteit
Het imago van de frikandel is niet altijd even positief geweest. Verhalen over karton, beenderen, uiers en ander vermeend slachtafval doen al decennialang de ronde. Volgens Jacobs stammen deze mythes uit de jaren zeventig, toen de frikandel steeds populairder werd. “Er waren destijds ondernemers die weinig aandacht hadden voor kwaliteit of hygiëne,” legt hij uit. “Maar dat waren uitzonderingen. Tegenwoordig gelden er strikte normen en worden frikandellen onder gecontroleerde omstandigheden geproduceerd.”
Wat zit er dan wél in?
De basis van een standaard frikandel bestaat voor zo’n 40 procent uit kipseparatorvlees. Dit vlees wordt mechanisch van het karkas gescheiden nadat de bekende delen zoals borst, vleugel en dij zijn verwijderd. Door het karkas door een soort zeef te persen, blijft het zachte vlees over dat wordt gebruikt voor onder andere kipnuggets, kiphamburgers én dus frikandellen.
Daarnaast bevat een frikandel mager varkensvlees, varkensspek en rundvlees, wat samen zo’n 25 tot 30 procent van het totaal uitmaakt. Sommige producenten voegen nog een kleine hoeveelheid paardenvlees toe. “Maar dat ligt gevoelig bij consumenten,” merkt Jacobs op. “Veel mensen zien paarden liever in het weiland dan op hun bord.”
Andere ingrediënten
De rest van de frikandel wordt aangevuld met water (ongeveer 30 procent), paneermeel, bindmiddelen, kruiden, ui en smaakversterkers. Daarmee krijgt de snack zijn typische structuur en herkenbare smaak. Er bestaan ook varianten, zoals kipfrikandellen, die tot 80 procent uit kip bestaan en geen varkensvlees bevatten.
Hoe zit het in Amerika?
In de Verenigde Staten wijkt de samenstelling enigszins af. De Amerikaanse frikandel bestaat doorgaans uit 50 procent varkensvlees, 35 procent rundvlees en 15 procent kip. Paardenvlees komt daar helemaal niet in voor.
Eerherstel voor de frikandel?
Hoewel het imago van de frikandel niet altijd even smakelijk klinkt, blijkt uit de feiten dat het om een goed gecontroleerd product gaat, gemaakt van vleesresten die anders verloren zouden gaan. “Het is efficiënte voedselverwerking,” besluit Jacobs. “En vooral ook gewoon lekker.”