In Thailand kent racisme haar eigen nuances. Zittend aan de toog in een barretje hoorde ik een conversatie aan tussen een Thaise dame en een Amerikaanse expat, die stevig aan de Bacardi coke zat. Na vele maanden lockdown op het uitgestorven eiland Koh Chang, was ik eindelijk weer eens wat onder de mensen in mijn woonplaats Chiang Mai.
Veel klanten waren er hier ook niet en dat kwam me goed uit. Sociaal was het weer even wat wennen. Ik dronk mijn wijntje en deed er verder het zwijgen toe.
De Thaise dame had ook een glas wijn voor zich staan, waar ze af en toe een minuscuul slokje van nam. Voor het overige zat ze met eetstokjes te pikken in een schaaltje met zwarte zaadjes.
De Amerikaan zat er geobsedeerd naar te kijken zich kennelijk afvragend wat ze daar voor zich had staan. Op een geven moment kon hij zich niet langer inhouden.
‘Mag ik vragen, wat eet je daar?’ vroeg hij.
‘Sesamzaadjes’, antwoordde de vrouw met een blik van zie je dat dan niet.
‘Aha,’ zei de Amerikaan, BSM dus’.
De vrouw zette vraagtekens in haar ogen, haar opgeheven eetstokjes zwevend in de lucht. ‘Black sesam matters’, kwam de Amerikaan weer en liet daar een daverende schaterlach op volgen.
De vrouw keek hem nog altijd vragend aan. ‘Black sesam matter, Black life matters’ vervolgde de Amerikaan, ‘de nieuwe hype’.
‘En hoor eens, ik zeg het maar tussen haakjes, voor zover ik het gezien heb, is er in Thailand behoorlijk wat racisme. Jullie haten zwarte mensen hier’. Hij brulde weer van het lachen.
De Thaise dame liet zich er niet door uit het veld slaan. ‘Nee hoor, zei ze, we haten ze helemaal niet. Maar we hebben gewoon een hekel aan ze want ze verkopen drugs en zijn zo donker’.
Die opmerking ontlokte ook bij de andere witte klanten aan de bar een lachsalvo. ‘In Thailand, weet men racisme fijngevoelig te nuanceren’, proestte de Amerikaan, terwijl de Thaise dame hem nog altijd stomverbaasd zat aan te kijken.
Eerder op Trefpunt over racisme: waarom zien de Chinezen geel?
Beste lezer
Trefpunt Azië is een reclamevrije site geheel gemaakt door vrijwilligers. Al onze berichten zijn voor iedereen te lezen. Maar het in stand houden van een website als Trefpunt Azië kost geld; er zijn kosten voor software om de site te maken en de huur van serverruimte zodat hij te zien is. Die kosten worden gedragen door leden van de redactie en die kunnen daarbij wel wat hulp gebruiken. Als u wilt helpen met een (kleine) bijdrage klik dan op de rode knop rechtsonderdaan op de pagina en doneer, dat kan al vanaf 3 euro. Wilt u op een andere manier helpen? Mail dan even met de redactie: post@trefpuntazie.com
Dankzij uw bijdrage kan Trefpunt Azië elke dag nieuws en achtergronden uit uw favoriete werelddeel blijven brengen.
Ja, heerlijk het afluisteren van gesprekken naast je.
Zelf doe ik het ook als het kan en ook dan geniet ik er van.
Berthyh, Chiang Mai.