Zijn oude leraar Mr. Nadat Erskine met pensioen ging, nam dhr. Alfred A. van McCarthy Random House. Knapp ging verder en kreeg een nieuwe redacteur, Gary Fisketjon, die onder andere had gewerkt met Raymond Carver, Richard Ford en Tobias Wolff. Voor de release van “All the Pretty Horses” in 1992, Mr. McCarthy stemde ermee in om met de Times te spreken voor zijn eerste grote interview.
De auteur van het artikel, Richard B. Woodward, dhr. McCarthy merkte op dat hij “zijn eigen haar knipt, zijn maaltijden op een hete plaat of in een cafetaria eet en zich wast in een wasserette.”
In dat interview vertelde dhr. McCarthy noemde de “goede schrijvers” Melville, Dostojevski en Faulkner, met uitzondering van schrijvers die, zoals hij het uitdrukte, “niet over leven en dood gingen”. Over Proust en Henry James zei hij: “Ik begrijp ze niet. Voor mij is het geen literatuur. Ik vind veel schrijvers die als goed worden beschouwd excentriek te zijn.
“All the Pretty Horses” is een gruizig maar vooral romantisch verhaal over John Grady Cole, een jonge man die in 1950 van de ranch in Texas wordt geschopt waar hij opgroeide en met zijn beste vriend te paard naar Mexico reist. Van het boek werden in zes maanden bijna 200.000 exemplaren verkocht.
De volgende twee boeken in de Border Trilogy verkochten goed, hoewel sommige critici er niet blij mee waren. In een interview uit 1995 dhr. “De sensatie van ontdekking wordt gevolgd door tegenslagen,” zei Fisketjon.
Dhr. McCarthy had jarenlang een kantoor in het Santa Fe Institute, een wetenschappelijk onderzoekscentrum zonder winstoogmerk dat in 1984 werd opgericht door deeltjesfysicus Murray Gell-Man en anderen. Hij verhuisde van El Paso om in de buurt te gaan wonen. Hij genoot van het gezelschap van wetenschappers en bood soms aan om te helpen bij het redigeren van wetenschappelijke boeken, waarbij hij zaken als uitroeptekens en puntkomma’s wegwerkte.
“Waarom ben je geïnteresseerd in natuurkunde?” Mensen vragen me,” zei hij in een Rolling Stone-profiel uit 2007. “Maar waarom zou je dat niet zijn? Voor mij is het meest interessante gebrek aan interesse. Hij zou naar het bedrijf rijden nadat hij zijn zoontje John op school had afgezet.
