Ben Ferenc, de laatst levende aanklager van de processen van Neurenberg die de nazi’s berechtte voor genocidale oorlogsmisdaden en een van de eerste externe getuigen was die de wreedheden van nazi-arbeids- en concentratiekampen documenteerde, is overleden. Hij was in maart 103 jaar geworden.
Ference stierf vrijdagavond in Boynton Beach, Florida, volgens John Barrett, een professor in de rechten aan de St. John’s University. bloggen Over de processen van Neurenberg. Ook het United States Holocaust Memorial Museum in Washington bevestigde het overlijden.
“Vandaag heeft de wereld een leider verloren in de zoektocht naar gerechtigheid voor slachtoffers van genocide en aanverwante misdaden”, tweette het museum.
Ferenc, geboren in Transsylvanië in 1920, verhuisde als jongen met zijn ouders naar New York om te ontsnappen aan het wijdverbreide antisemitisme. Na zijn afstuderen aan de Harvard Law School, ging Ferenc bij het Amerikaanse leger om deel te nemen aan de invasie in Normandië tijdens de Tweede Wereldoorlog. Gebruikmakend van zijn juridische achtergrond werd hij een onderzoeker van nazi-oorlogsmisdaden tegen Amerikaanse soldaten als onderdeel van de nieuwe War Crimes Unit van het Office of the Judge Advocate General.
Ferenc bezocht Duitsland eerst in het werkkamp Ohrdruf en later in het beruchte concentratiekamp Buchenwald, toen Amerikaanse inlichtingenrapporten beschreven dat soldaten grote groepen uitgehongerde nazi-kampen tegenkwamen die werden bewaakt door SS-bewakers. In die kampen en later in andere kampen zag hij ‘lichamen opgestapeld als touwen’ en ‘hulpeloze skeletten met diarree, dysenterie, tyfus, tuberculose, longontsteking en andere kwalen, die alleen terugkeerden naar hun zielige ogen in met luizen besmette katoen of op de vloer. . Smekend om hulp”, schreef Ferenc Verslag van zijn leven.
“Het concentratiekamp Buchenwald was een kanaal van onuitsprekelijke verschrikkingen”, schreef Ferenc. “Het lijdt geen twijfel dat ik onuitwisbaar getraumatiseerd was door mijn ervaringen als ondervrager van oorlogsmisdaden in de vernietigingscentra van de nazi’s. Ik probeer nog steeds niet over de details te praten of na te denken.
Op een gegeven moment tegen het einde van de oorlog werd Ferenc naar Adolf Hitler’s retraite in de Beierse Alpen gestuurd om belastende documenten te zoeken, maar hij keerde met lege handen terug.
Na de oorlog werd Ferenc eervol ontslagen uit het Amerikaanse leger en keerde hij terug naar New York om als advocaat te beginnen. Maar het was van korte duur. Vanwege zijn ervaringen als onderzoeker van oorlogsmisdaden kreeg hij de opdracht om nazi-oorlogsmisdadigers te helpen onderzoeken tijdens de processen van Neurenberg, die begonnen onder het voorzitterschap van Robert Jackson, rechter van het Hooggerechtshof van de VS. Voordat hij naar Duitsland verhuisde, trouwde hij met zijn jeugdliefde, Gertrude.
Op 27-jarige leeftijd, zonder eerdere proceservaring, werd Ferenc de hoofdaanklager in het proces van 1947 waarin 22 voormalige generaals werden beschuldigd van de moord op 1 miljoen Joden, Romani en andere vijanden van het Derde Rijk in Oost-Europa. In plaats van te vertrouwen op getuigen, vertrouwde Ferenc vooral op officiële Duitse documenten om zijn zaak te verdedigen. Alle beklaagden werden veroordeeld en meer dan een dozijn werden ter dood veroordeeld, hoewel Ferenc de doodstraf niet zocht.
“Begin april 1948, toen het lange juridische vonnis werd voorgelezen, voelde ik me gerechtvaardigd”, schreef hij. “Onze eisen voor de bescherming van de mensheid door middel van de rechtsstaat zijn gerechtvaardigd.”
Toen de processen voor oorlogsmisdaden eindigden, werkte Ferenc voor een consortium van joodse liefdadigheidsinstellingen om overlevenden van de Holocaust te helpen bij het terugkrijgen van eigendommen, huizen, bedrijven, kunstwerken, Torah-rollen en andere joodse religieuze voorwerpen die door de nazi’s in beslag waren genomen. . Later hielp hij bij het onderhandelen over herstelbetalingen voor nazi-slachtoffers.
In latere decennia slaagde Ferenc erin een internationale rechtbank op te richten die de leiders van elke regering kon straffen voor oorlogsmisdaden. Die dromen werden in 2002 gerealiseerd met de oprichting van het Internationaal Strafhof in Den Haag, al werd de effectiviteit ervan beperkt door het uitblijven van deelname van landen als de Verenigde Staten.
Ferencs heeft een zoon en drie dochters. Zijn vrouw overleed in 2019.
___
Volg Mike Schneider op Twitter @MikeSchneiderAP