David Crosby, ‘glimlachen’ (1971)
In 1971 bracht Crosby zijn volledig atmosferische solodebuutalbum uit, “If I Could Only Remember My Name”, gesteund door leden van de Grateful Dead en Jefferson Airplane, evenals Joni Mitchell. Crosby zingt over een mislukte spirituele zoektocht – het vinden van “enige weerspiegelingen van de schaduw die ik heb gezien” – en de pedal steel-gitaar van Jerry Garcia zweeft boven hem.
David Crosby, ‘Orléans’ (1971)
In deze uitgebreide miniatuur draagt een grillig koor van vocale harmonieën de namen van plaatsen in Frankrijk; Dan neemt de gitaar het contrapunt over, tekent één keer een melodie en laat die los.
David Crosby, ‘Zonder iets te begrijpen’ (2014)
“Holding on to Nothing” bevat meer dan een hint van Crosby’s levenslange bewondering voor Mitchell. Van “Crows”, zijn terugkeer naar het maken van soloalbums na 20 jaar, mediteert “Holding On to Nothing” over tijd, nostalgie, depressie en doorzettingsvermogen, en voelt zich “als een voorbijkomende vreemdeling”.
David Crosby, ‘Die hieronder’ (2016)
In een nummer van “Lighthouse”, het album waarmee Crosby’s meerjarige samenwerking met de Michael League of Snarky Puppy begon, kijkt Crosby naar de enorme afstand tussen de sterren en vraagt hij zich af: “Waarom moeten we voor altijd alleen zijn?” Maar geleidelijk, laag voor laag, komen gitaarpatronen en stemmen binnen en vertellen ons dat we dat niet zijn.
David Crosby, ‘gebogen wind’ (2017)
Zelfs in zijn laatste jaren probeerde Crosby nieuwe benaderingen uit. “Bend Wind” – geschreven met zijn zoon James Raymond – is veerkrachtig en ritmisch onvoorspelbaar, met flamenco-achtige handgeklap en een baslijn die hem aanspreekt. De tekst wil “een beetje slepen hier / een beetje vaste grond”, maar terwijl de melodie rond stuitert, is Crosby absoluut toegewijd.
David Crosby, Michelle Leake, Becca Stevens en Michelle Willis ‘Gebalanceerd op een speld’ (2018)
“Balanced on a Pin”, geschreven met leden van de band Lighthouse, overdenkt kwetsbaarheid en sterfelijkheid: “Landing’s the hardest part/The link’s broken”, zingt Crosby. Voor een groot deel van het nummer is zijn enige begeleiding een solo-gitaarpick-up, waardoor zijn stem boven de onvermijdelijkheid van stilte uitsteekt.
